Opoczno to miasto w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Opoczno. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. piotrkowskiego, zaś przed 1975 r. do woj. kieleckiego. Patronką miasta jest św. Cecylia.

Według danych z 30 czerwca 2008 roku, miasto liczyło 22 727 mieszkańców

Położenie 

Miasto położone jest w mezeregionie Wzgórza Opoczyńskie na pograniczu Wyżyny Małopolskiej i Niziny Mazowieckiej, u ujścia rzeki Wąglanki do Drzewiczki - prawego dopływu Pilicy. Przez miasto przebiega droga krajowa nr 12 (przyszła droga ekspresowa S12) oraz droga wojewódzka nr 726. Z Tomaszowem Mazowieckim Opoczno łączy droga wojewódzka nr 713 z pobliskich Januszewic do Łodzi.

Historia 

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości Opoczno pochodzi z 1284 roku, kiedy to Leszek Czarny przypisał miasto do kolegiaty sandomierskiej.

• Pierwszym starostą miasta w roku 1368 został Sobek z Wyszkowic
• Rozwój miasta nastąpił w okresie XIV-XVI wieku
• W roku 1405 na terenie miasta został zbudowany szpital. Budynek spłonął w pożarze miasta w roku 1462
• W roku 1550 za zgodą króla Zygmunta Augusta miasto zostało wyposażone w sieć wodociągów
• W roku 1646 w Opocznie wybudowana została synagoga
• W roku 1655 w wyniku trwających wojen szwedzkich miasto zostało zniszczone. Powrót do wcześniejszego stanu gospodarczego trwał wiele lat
• W roku 1880 uruchomiono produkcję płytek ceramicznych, dziś znanych pod marką „Opoczno” lub „Opoczno S.A.”
• Kolejnym trudnym dla miasta okresem są lata 1891-1893, kiedy to wybucha epidemia cholery
• W roku 1900 w Opocznie zostaje powołana do działania Ochotnicza Straż Ogniowa
• Dziesięć lat później na terenie miasta zbudowana zostaje sieć elektryczna
• 2 sierpnia 1919 roku miasto w wyniku ustalenia nowego podziału administracyjnego zostaje przyłączone do województwa kieleckiego
• 1 kwietnia 1939 Opoczno zostaje włączone do województwa łódzkiego
• W wyniku niemieckich działań wojennych w grudniu 1939 na terenie miasta założone zostaje getto żydowskie
• W roku 1953 otwarta zostaje pierwsza linia autobusowa PKS
• W maju 1979 otwarty zostaje Miejski Dom Kultury
• W lutym 1990 ukazuje się pierwszy numer tygodnika zatytułowanego „Opoczyńskie Wieści”
• W roku 1994 powstaje czasopismo „Nowe Echa” skierowane do mieszkańców gminy Opoczno
• W roku 1999 miasto na mocy reformy administracyjnej staje się stolicą nowego powiatu - powiatu opoczyńskiego

Zabytki:

Według rejestru zabytków KOBiDZ^[1] na listę zabytków wpisane są obiekty:

• śródmieście miasta, nr rej.: 303 z 4.12.1956
• zespół kościoła parafialnego pw. św. Bartłomieja, ul. Kościelna 2:
  • kościół, 1365, 1939, nr rej.: 307 z 1.12.1956 oraz 352 z 21.06.1967
  • dzwonnica, 1 poł. XIX, nr rej.: j.w.
  • plebania, 1622, nr rej.: 838 z 6.02.1959
• zamek, obecnie muzeum, pl. Zamkowy 1, poł. XIV w., XVII w., 1927 nr rej.: 306 z 30.11.1956 oraz 272 z 3.11.1977
• zespół dworski „starostwo”, ul. Parkowa / Kolberga, XVII-XIX w., nr rej.: 779 z 30.05.1972 oraz 256 z 6.10.1995:
  • dwór
  • oranżeria
  • spichrz (lamus)
  • dwa czworaki
  • park
• dom „Esterki”, ul. Kościuszki 15, 1500, nr rej.: 305 z 30.11.1956 i z 21.06.1967
• Nowy cmentarz żydowski w Opocznie - data jego powstania pozostaje nieznana, znajduje się on przy ulicy Limanowskiego 23. Wskutek dewastacji - najpewniej z okresu II wojny światowej - do naszych czasów nie zachowały się żadne nagrobk